Kilama Pepûgî
ÖzetQesade Afrîkanija esta: “Şêr ke
wayîrê dîroka xo mevejîyoro, herkes goştarîya çîrokanê nêçîrvana keno.” No
kitap, pîyayê ke liqitxanê Hermenîya diyo, vaten û qesanê dîna ser amo
nîvîsnayene. No kitab seba Kurda, şermê liqitxanê Hermenîya xo de keno eşkera.
Verînîya û pêynîya Şerê Emperyalîzme juyîn de gorê resmîyete mîlyono nêm
Hermenî ame qirkerdene. 25 nîsana 1915’î ra na het, heşta û ponc serrî vêrdî
ra. Dîrokvanî, derheqê qirkerdana Hermenîya de hena mûnaqaşa kenê. Hena zaferî
dîrokvanî qirkerdena Hermenîya qebul nîkenê. Nê mûnaqaşî roje ne roje, Dewleta
Tirkana ke harde Hermenîya û Kurda ser niya ro, enê verê çêverê daye. Nafa kî a
êna mûnaqaşe kerdene. Her çî ra raver, boya ê merdanê 1915’îne hena qapaxê serê
îsanî darnena we. “Şîmşero ke amo sûyene,” naraye kî Perodayîşê Raxelasîyena
Şarê Kurdistan’î ser ra êno hejnayene. Ewro no nîya ro, lê meşte no dîrok teze
bine ra êno nîvîsnayene. Nafa nêçîrvanî nê, şêrî dîroka xo nîvîsnenê...
Azad Doxu&Serdar Bariş